Vis, vis, vis...

Woensdag
Terwijl anderen een kustwandeling gingen maken was er voor mij een rustdag.
Bij het haventje kwamen de vissers met hun kleine bootjes binnen met de vangst, en werd het verhandeld. Een dagelijks terugkerend verschijnsel.
Op het half droog gevallen lava veld in de baai werd op allerlei plekjes de vis schoongemaakt.
Tonijn, murenen! saradines, barracuda's.
Bij het visrestaurant waar ik de lunch gebruikte had ik zicht op het gebeuren. Er werden zelf in het restaurant door Fransen 4 levende kreeften van een visserman gekocht, voor 13 euro de kilo.
Serre, dat we al een paar keer gegeten hebben blijkt barracuda te zijn.

Veel kaapverdianen spreken ook Frans. Nou Aline, ik heb hier mijn Frans aardig kunnen bijwerken.
Leuk als ze je dan ook nog begrijpen.

Nelleke, die ook achtergebleven was, en ik gingen via de prachtige kustweg met de bagage van iedereen terug naar Porte Nuevo, waar we later de groep weer troffen en we weer konden inschepen op de 'Oost-Vlieland'.
Een tochtje van een uurtje, de bergen van Sao Antao achter ons en de bergen van Sao Vicente voor ons.

Daarna was het een tochtje van 15 minuten naar een resort aan de zee, vlakbij het vliegveld.
Een beetje desolate prairie achtige omgeving, maar..., vlakbij restaurant Andre.
Wel een een luxe hotel, met alle gemakken.

Was heerlijk bij restaurant André, buiten zitten, relaxt, en heerlijk gegeten. Chorizo de Sangue, oftewel gebakken bloedworst, net als in Frankrijk Bourdin Noir. En als hoofdgerecht gebakken octopus.
We rolden weer eens vroeg het bedje in, met airco.....

Donderdag
Het eiland Sao Vicente is maar 35 bij 12 km.
Slingerend omhoog naar de top van de Monte Verde, ruim 700 meter hoog. Hier had je uitzicht over heel Sao Vicente, en Sao Antao, en nog drie van de resterende bovenwindse eilanden.

Alles is nu nog groen, over een maand zal alles weer bruin en verdord zijn. Er werd verteld dat de mais drie keer een forse regenbui moet hebben in respectievelijk augustus, september, en oktober, en dat heeft het ook gehad, en zal er mee moeten doen.

Aan de oostkust konden we zwemmen in de baai aan het eind van de pier. Heerlijk helder water, 2 meter diep.

Sao Vicente wordt wel drie keer per week aangedaan door enorme cruise schepen. Dan komen er horden oude mensen het eiland op. Je komt ze overal tegen. Hopelijk geven ze ook aardig wat geld uit om de economie hier wat te steunen.
Vanavond alweer heerlijk bij Andre gegeten.

Vrijdag
De laatste dag op Sao Vicente.

Vanavond vliegen we om 23.00 uur in 40 minuten terug naar de benedenwindse eilanden, het eiland Santiago, waar we ook begonnen zijn.
De groep vliegt in het begin van de middag terug, ik mag dan nog freewheelen, in het zwembad liggen als het weer dat toelaat, nog een keer vis eten, en dan is het voor mij ook tijd om terug te vliegen om 23.00 uur. Het is voor mij onduidelijk waar ik nog een tussenlanding heb, gezien de vliegtijd, ik denk Sao Vicente, dus ik kom hier zaterdagnacht nog eens terug, daarna nachtvlucht naar Amsterdam.

Vanmorgen rondleiding gehad door Mindelo, de enigste stad van Sao Vicente en die aan een beschutte baai ligt. Er liggen veel zeilbootjes van mensen die de oversteek naar zuid Amerika gaan maken.
Mindelo is een mooie stad en heeft een boeiend verleden.

We hebben ook nog een aflevering spoorloos in de groep. Djulia die recent met Guido is getrouwd, 30 jaar oud, had naast een Nederlandse moeder een Kaapverdiaanse vader die van Mindelo kwam. Zoals zoveel kaapverdianen zijn ze goed in het zich vermenigvuldigen bij verschillende vrouwen, maar hebben weinig huwelijkstrouw. Ze heeft als klein meisje haar vader twee keer in de Filipijnen bezocht. Hij leeft niet meer.
Gisteren ging ze met oude foto s in de hand (ze is hier met haar ouders geweest toen ze 1 jaar oud was) op zoek naar familie, via het gemeentehuis en de TACV, de nationale vliegtuigmaatschappij. Iedereen ging ineens helpen en bellen, en ja, daar was een neef. De familie bleek nogal welgesteld en was erg blij met de ontmoeting. Vandaag gaat ze haar Kaapverdiaanse oma bezoeken!

Ik zit nu na de rondleiding door de stad aan een biertje aan de baai. Toch nog maar even extra genieten van de temperatuur. Volgende week denk ik vast, hoe was het ook alweer......

Ciao! Harm