Fogo !
Door: Harm
Blijf op de hoogte en volg Harm
13 November 2016 | Kaap Verdië, Praia
Woensdagochtend vertrokken we om 5.15 naar het vliegveld van Praia. Een ritje van 15 minuten.
Het was een korte vlucht van 20 minuten van Praia, het eiland Santiago naar het eiland Fogo.
Bij aankomst op het kleine vliegveldje kwam de bagage over de enigste bagage band van vier meter ongecontroleerd naar binnen rollen, en het werd al snel een chaos van koffers en tassen, levensgevaarlijk, maar we konden de lol er wel van inzien.
Daarna vertrokken we naar Sao Filipe, de hoofdplaats van het eiland om boodschappen te doen voor de komende dagen.
Vanaf Sao Filipe vertrokken we richting de Caldera en vulkaan. Een rit omhoog naar 1570 meter hoogte over deels asfalt, deels basaltkeien.
Het was hier vrij fris, met een harde wind en ja Mem, mijn fleece (vestje) had ik hard nodig.
Fogo staat bekend om zijn grote Caldera, een vulkaan krater die heel erg oud is (zo groot als Leeuwarden?) met een kraterwand van 500 meter.
In deze krater staat de vulkaan Pico, hoogte 3000 meter, en rondom de vulkaan zijn de laatste vulkaan kraters zichtbaar van de laatste uitbarstingen.
In 2014 was er hier nog een uitbarsting, waarbij twee dorpen vrijwel verwoest werden. In 1997 was er na 1951 ook al een uitbarsting geweest. Je ziet hier en daar nog stukken daken van huis boven de gestolde lava uitkomen. Er woonden destijds in 2014 800 mensen. Die zijn bijna allemaal tijdelijk ergens anders op het eiland gaan wonen, alles kwijt, maar er komen steeds meer mensen terug.
Waarom? Omdat wijnstruiken heel goed groeien op de vulkanische grond, en deels ook om geld te verdienen als gids. Beklimming van de Pico (1200 meters steil klimmen naar de top) mogelijk.
De coöperatieve wijnfabriek met de hele oogst is in 2014 ook geheel verloren gegaan.
Het is een heel surrealistisch landschap met de hoge krater wand en de onafzienbare vlakte met gestolde lava, huisresten en de vulkaan. Bijzonder en erg mooi.
Het lijkt me hier een zeer hard bestaan.
Het pension van Fernando waar we twee nachten zouden zijn was erggg basic, maar dat heb ik wel vaker op mijn reizen meegemaakt. Soms is hoe primitiever hoe leuker. Gelukkig ben ik met kamperen opgegroeid, dus wel wat gewend. Anderen beklaagden zich wel wat......
Wat een sober leven hebben de mensen hier.
Buiten is een buitenplaats met een cisterne, een kelder voor het water. De weinige keren dat het regent wordt het water hierin opgevangen.
Naast de wc's. stond een ton met water om de wc door te spoelen.
Onze slaapkamer was een beton hok, met twee simpele bedden.
Alleen van ongeveer 1800 tot 22.00 uur was er elektriciteit d.m.v. een aggregaat. Ik maakte de klassieke fout 's middag te proberen op de slaapkamer met mijn dompelaar water te koken voor mijn koffie, maar na tien minuten kwam ik er achter dat het water nog steeds koud was, dom, geen stroom.
De familie die het pension runt kende vele leden, waaronder een tweeling van 3 maand.
Terwijl de oude baas, Fernando, aan het koken was met een sigaret in zijn tandeloze mond, zat Oma met een van de tweeling op schoot, de ander in dekens gewikkeld op de grond.
De rest gebeurde ook op de grond, eten bereiden, buiten afwassen. En met een emmer water putten uit de cisterne, regenton dus.
Allerlei kleren lagen opgestapeld oftewel op een bult buiten. De kleren die ze allemaal aan hadden leken en te groot en lang gedragen......
Het eten was lekker, tonijn, kip rijst, groenten/aardappelen.
Na het eten heb ik de moed opgevat te gaan douchen met koud water, en dat lukte in etappes wonderwel, eenmaal klaar voelde ik me zoo lekker schoon en warm.
Donderdag.
Voor diegenen die de Pico gingen beklimmen was het vroeg opstaan. Ik liet deze beklimming aan me voorbij gaan, even geen zin mijzelf flink tegen te komen, maar koos de alternatieve wandeling door het gebied. En die was prachtig! Overal in de vulkaanas groeien druivenstruiken, appel boompje, pompoenen, etc etc. Dat schijn te zijn om de harde wind voor de druivenstruiken te breken.
We liepen over vulkaan as, oudere en nieuwe lava velden / rotsen, omhoog en omlaag.
Toen de anderen die de Pico hadden beklommen beneden waren was er een lunch in een bijzonder huis. Het vrij luxe huis voor deze omgeving was tijdens de laatste vulkaan uitbarsting net 3 maand klaar. Het bleef wonderwel gedeeltelijk gespaard. Nu nog zit de gestolde lava in drie openingen, ramen /deur van het huis.
Heerlijke cachupa gehad. Dat is het traditionele eten op de Kaapverdische eilanden. Bonen, mais, uien en vis. Vergezeld met een biertje, heerlijk!
We kregen de gelegenheid in dit huis van 17.00 tot 18.00 uur naar een wijn proeverij te gaan van de Cha wijnen uit de coöperatieve fabriek. En zo gedaan. Met uitleg in het Frans kregen we vervolgens een droge witte wijn, een rosé, een rode wijn, een grappa en de huiswijn gepresenteerd.
Erg gezellig en lekker. Je neemt natuurlijk geen doosje wijn mee terug, maar een fles droge witte en een rode kon ik niet laten staan.
Vrijdag
Vandaag werd de bagage met taxibusjes helemaal terug via Sao Filipe naar Moisteros gebracht. Zeker een omweg en een rit van 2 uur.
Wij gingen lopend van 1560 meter naar zeeniveau. Eerst een weg langs de lavavelden, door een bos, akkers naar 400 meter om het laatste stukje met een busje van het pension naar Moisteros te worden gebracht. Een hele afdaling, eerst glooiend en licht dalend, later steiler naar beneden over steile smalle paadjes. Prachtige natuur! Om 8.30 uur gestart om 14.30 kwamen we weer in de bewoonde wereld bij een tentje met (koud drinken) zweten! Het laatste uurtje dalen werd voor mij zwaar, verzuurde benen. Gelukkig had ik mijn wandelstokken bij me, dat geeft stabiliteit bij dalen.
Het was ook steeds warmer geworden, het zweet droop van me af en in mijn ogen.
En daar in de bewoonde wereld was een stalletje met koud frisdrinken.
We zijn met een busje 400 meter naar beneden naar een erg gezellig pension gebracht, bij Christina. Een dakterras en een redelijke kamer met douche/toilet op de gang met warm water!
Een biertje, lekker!
Ook weer heerlijk eten, dit keer wat luxer dan de vorige dagen.
Zaterdag
Een mooie rit van een uur langs de kust terug, ook hier weer basaltkeien als bestrating.
Stijgend naar 500 meter, slingerende weg, steeds weer een lus richting berg maken om kloven naar zee te omzeilen.
In Sao Filipe wachtte ons een luxe hotel, met zwembad, heerlijk. Primitief is leuk, maar dit ook.
Vanmiddag langs de klifkust over het zwarte hete zand naar een afgelegen Italiaans eethuis aan het strand gelopen voor een lunch. Bij zonder was dat er een roeibootje uit de zee naar de kust kwam varen. De eigenaar van het strandrestaurant keek met een sterke verrekijker naar de aangeboden vangst en maakte een teken dat hij de vis niet hoefde.....
Ik heb enorme spierpijn in mijn bovenbenen door het afdalen van gisteren. Ben je niet gewend he.
Wat een leuke reis! Van alles wat, prachtig land en cultuur. Ik neem waar mogelijk wel mijn rustmomentjes, anders is het een aaneenschakeling van gebeurtenissen.
Het eten is een feest, vooral veel vis.
De groep is leuk en divers. Kamergenoot Rob kan ik het prima mee vinden al hou ik niet van voetbal en zo.
Morgen verder...
-
13 November 2016 - 07:17
Aline:
Hoi Harm,
Inderdaad, wat een leuke afwisselende reis. Zijn ook zeer benieuwd naar de foto's
De kilo's zullen er welafvliegen, met deze inspanning.
Hier geen bijzonderheden. Het heeft een paar nachten gevroren.
Wel weer even wennen.
Geniet en we kijken uit naar je volgende verslag.
Groet Han en Aline -
13 November 2016 - 10:20
Alie:
Hallo Harm,
Lang verslag! Leuk om te lezen. Wat een onderneming die wandeling, helmaal over het eiland. Heb net op Google Maps foto's bekeken van Fogo. en Santiago. Ik ben ook benieuwd naar die van jou.
Groetjes
Alie -
13 November 2016 - 10:57
Roelof:
Hallo Harm, genieten man, mooi om het te horen dat het vooral erg mooi en fijn is,...veel plezier kerel.
Groet en dikke kus Roelof -
13 November 2016 - 13:17
Mem:
Dag Harm,lykele heeft en ik hebben genoten van dat mooie verhaal' heb wel een halfuur. Zitten voor te lezen, en hij had nog nooit zo,n mooie preek gehad op zondagmorgen! Ha ha Geweldig we genieten dus mee. Soms primitief ,maar het is ook wel eens goed om te zien hoe een lekkere maaltijd op die manier ook lekker kan zijn! Het regent hier dus nog maar wat kranten doorkijken. Geniet groetjes lykele en mem!
-
13 November 2016 - 16:03
Fenny:
Hoi Harm, leuk om te horen dat je geniet.Ook dat ze alle kanten, van rijk naar arm, laten zien. Lekker temperatuurtje, zee, vis, om jaloers op te worden. Hier alles goed, gisteravond 7 man/vrouw Franse familie te eten gehad. Dus ook de taal maar weer even opgehaald.
Hoop dat deze week ook zo leuk wordt voor jou, groeten vanuit Jubbega van ons allemaal. Fenny
-
13 November 2016 - 21:52
Hillegard:
Klinkt als een heel afwisselende reis, met wel veel doe uren, goed dat je dan af en toe je rustmomentjes even pakt. Je hebt je kamergenoot nog niet gtracteerd op je nachtelijk gezang -
13 November 2016 - 21:54
Hillegard:
Ontbreekt nog een :)) achter mijn vraag of je je kamergenoot al hebt getrakteerd en hebben jullie een plaatselijke of Nederlandse gids? -
14 November 2016 - 08:21
Jenny:
Dat klinkt allemaal heel goed..leuke afwisseling..enkele conditionele aanslagen IS NIET VERKEERD!! Het filmfestival zit er weer op..prachtige films/veel bekenden..maar een aanslag op mijn conditie..haha... Veel plezier deze week! Grt.Jenny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley