Bye bye Saigon
Door: Harm
Blijf op de hoogte en volg Harm
23 Oktober 2015 | Vietnam, Nha Trang
Soms verloopt een dag toch weer anders dan je zou verwachten.
Can Tho, een plaats aan de Mekong rivier was een verademing na Saigon. Een veel rustiger straatbeeld. Minder verkeer. Relaxt.
Donderdagochtend in alle rust, de zon scheen tussen de wolken door, vanuit het hotel naar de oever van de Mekong rivier gelopen. Daar mochten we plaatsnemen in een longtailboot die ons over de brede rivier stroomafwaarts naar het gedeelte bracht waar de drijvende markt gehouden werd.
Anders dan in Bangkok (vele kleine platte bootjes met handelswaar) waren dit grotere schepen die daar met hun vracht lagen. Men woont ook op zo' n schip! Het ligt voor anker in de stromende rivier. Al met al ook wel wat een toeristisch gebeuren.
Dan kom je om 15.00 uur al weer terug in Saigon, in hetzelfde hotel, en je vraagt je af hoe je de middag en avond om krijgt, Het boek Saigon had ik al uit.
Toch maar aangesloten bij een groepje wat ergens wilde gaan koffiedrinken. Glenn navigeerde ons met zijn mobiel naar een leuke koffie tent. En dan wordt het ineens onverwacht toch leuk.
Des avonds in dezelfde buurt op zoek naar een eetgelegenheid, we leren Saigon al wat kennen, belandden we in een zeer leuke en drukke (allerlei Vietnamezen) eettent, half open naar de straat, met grote glazen bakken met levende vis. Couleur Locale. Druk! Veel jong personeel. Zoals Jelle Brandt Corstius in zijn boekje "reizen in moeilijke landen " omschrijft. Een eettent is wat voedsel betreft veilig als er veel doorloop is. En dat was dit. Een genot om naar te kijken, al die Vietnamezen die (vreemde dingen) eten, kletsen etc.
Inmiddels begon het aardig te regenen. Al die mensen op scootertjes, dat blijft maar doorgaan, hebben dan een poncho aan.
Wij zijn wel droog thuis geraakt, maar daarna begon een lekker onweer.
Vanaf mijn 5 e etage een mooi gezicht van de bliksem zo over de stad.
Vrijdag, vandaag, was een lange reisdag richting het noorden, maar geheel niet vervelend. Het landschap veranderde en we werden steeds op tijd losgelaten om de benen te strekken.
De Sanddunes onderweg leken wel op de keale dúnen bij Appelskea.
Ook de lunch, een set menu, was subliem. Allerlei soorten vis op Vietnamese wijze en als slot een grote kookpan midden op tafel op het vuur met soort van Bouillabaisse waar we nog groenten aan moesten toevoegen, eenmaal aan de kook werd je geacht wat rijstnoedels in een kommetje te doen en aan te vullen met de groente, vis, en de bouillon die overbleef. Heerlijk.
Wat de bediening in restaurants steeds maar wil doen is een blok ijs in je biertje te gooien, nééééh, roepen we dan in koor om het onheil te voorkomen. Rare jongens die Vietnamezen. IJs in je bier, hoe verzinnen ze het.
Nha Thrang waar we nu zitten is een grote toeristische badplaats. Hier schijnen voornamelijk Russische toeristen te zitten. Zoals op Ameland alles in het Duits is aangegeven is dat hier in het Russisch.
De reisleider, Jeroen, wist voor ons binnen een kwartier bij iemand achterop een brommertje een leuk eettentje te vinden waar we net met z'n allen in pasten.
Hoogtepuntjes van deze reis is wel het eten, steeds weer en ja B&A, springrolls met een biertje is een heel goede combi!
Can Tho, een plaats aan de Mekong rivier was een verademing na Saigon. Een veel rustiger straatbeeld. Minder verkeer. Relaxt.
Donderdagochtend in alle rust, de zon scheen tussen de wolken door, vanuit het hotel naar de oever van de Mekong rivier gelopen. Daar mochten we plaatsnemen in een longtailboot die ons over de brede rivier stroomafwaarts naar het gedeelte bracht waar de drijvende markt gehouden werd.
Anders dan in Bangkok (vele kleine platte bootjes met handelswaar) waren dit grotere schepen die daar met hun vracht lagen. Men woont ook op zo' n schip! Het ligt voor anker in de stromende rivier. Al met al ook wel wat een toeristisch gebeuren.
Dan kom je om 15.00 uur al weer terug in Saigon, in hetzelfde hotel, en je vraagt je af hoe je de middag en avond om krijgt, Het boek Saigon had ik al uit.
Toch maar aangesloten bij een groepje wat ergens wilde gaan koffiedrinken. Glenn navigeerde ons met zijn mobiel naar een leuke koffie tent. En dan wordt het ineens onverwacht toch leuk.
Des avonds in dezelfde buurt op zoek naar een eetgelegenheid, we leren Saigon al wat kennen, belandden we in een zeer leuke en drukke (allerlei Vietnamezen) eettent, half open naar de straat, met grote glazen bakken met levende vis. Couleur Locale. Druk! Veel jong personeel. Zoals Jelle Brandt Corstius in zijn boekje "reizen in moeilijke landen " omschrijft. Een eettent is wat voedsel betreft veilig als er veel doorloop is. En dat was dit. Een genot om naar te kijken, al die Vietnamezen die (vreemde dingen) eten, kletsen etc.
Inmiddels begon het aardig te regenen. Al die mensen op scootertjes, dat blijft maar doorgaan, hebben dan een poncho aan.
Wij zijn wel droog thuis geraakt, maar daarna begon een lekker onweer.
Vanaf mijn 5 e etage een mooi gezicht van de bliksem zo over de stad.
Vrijdag, vandaag, was een lange reisdag richting het noorden, maar geheel niet vervelend. Het landschap veranderde en we werden steeds op tijd losgelaten om de benen te strekken.
De Sanddunes onderweg leken wel op de keale dúnen bij Appelskea.
Ook de lunch, een set menu, was subliem. Allerlei soorten vis op Vietnamese wijze en als slot een grote kookpan midden op tafel op het vuur met soort van Bouillabaisse waar we nog groenten aan moesten toevoegen, eenmaal aan de kook werd je geacht wat rijstnoedels in een kommetje te doen en aan te vullen met de groente, vis, en de bouillon die overbleef. Heerlijk.
Wat de bediening in restaurants steeds maar wil doen is een blok ijs in je biertje te gooien, nééééh, roepen we dan in koor om het onheil te voorkomen. Rare jongens die Vietnamezen. IJs in je bier, hoe verzinnen ze het.
Nha Thrang waar we nu zitten is een grote toeristische badplaats. Hier schijnen voornamelijk Russische toeristen te zitten. Zoals op Ameland alles in het Duits is aangegeven is dat hier in het Russisch.
De reisleider, Jeroen, wist voor ons binnen een kwartier bij iemand achterop een brommertje een leuk eettentje te vinden waar we net met z'n allen in pasten.
Hoogtepuntjes van deze reis is wel het eten, steeds weer en ja B&A, springrolls met een biertje is een heel goede combi!
-
23 Oktober 2015 - 19:05
Aline:
Hoi Harm,
Miste gisteren al een verhaal van jou. Je beschrijft het allemaal zo mooi.
Het is net of we er bij zijn.
Ik krijg de indruk dat het reisgezelschap ok is.
Je komt ook helemaal aan je trekken wb vis.
Zo'n bouillabaisse moeten we in Frankrijk ook maar eens proberen.nog veel plezier.
Aline -
23 Oktober 2015 - 21:21
Reny:
Hoi Harm,
Moarn bist al wer in wike underweis. Sa te lezen hast it goed nei dyn sin. Moaie foto fan dy yn "de keale dunen".
Mem fynt it tige noflik dat jim mei it wurdspultsje contact hawwe. Moarn hat se de buorren op besite nog fan har jierdei.
It is hjir restig hjerstwaer. De beamen kleurje prachtig.
Pas goed op dy self jonge, doch fersichtig op treppen.
Leafs fan dyn greate sus.
-
24 Oktober 2015 - 15:32
Fenny:
Hoi Harm,
mooie foto''s, zeker couleur locale. Ben benieuwd naar je verhalen erbij als je weer thuis bent, maar zover is het nog niet. Hier alles prima, groet, Fenny -
24 Oktober 2015 - 16:35
Perry:
Hè Harm,
Wat ben je weer met een mooie reis bezig! Het klinkt allemaal zo mooi dat ik ook wel weer op vakantie zou willen. Heb je een groot gezelschap of net zoiets als vorig jaar? Als ik het allemaal zo lees moeten wij ook maar eens overwegen om naar Vietnam af te reizen.
Have fun, we blijven je volgen!
Jacqueline en perry -
24 Oktober 2015 - 17:18
Jenny:
No goeie Harm
Jelle Brandt Cortius is gister net in Leeuwarden geweest..trekt volle zalen, want geen mens snapt meer wat Poetin met de wereld voor heeft..de Russen steunen..?..hem massaal en daar wordt het niet beter van..slaagt met humor in het beschrijven vd russische coleur locaal !!
Grt..en mar gau de bush bush in!! Jenny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
